Τη 1η Δεκεμβρίου μνήμη:

                    Ο Προφήτης Ναούμ

Είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Έζησε τον 7ο αιώνα προ Χριστού και ήταν από τη φυλή του Συμεών. Πατρίδα είχε την Ελκεσέμ, γι' αυτό ονομάστηκε και Ναούμ ο Ελκεσαίος.

Το βιβλίο της προφητείας του αποτελείται από τρία μικρά κεφάλαια και αφορά την τύχη της πόλης Νινευή.

Στο Α' κεφάλαιο, υμνεί το Θεό.

Στο Β' κεφάλαιο, προαναγγέλλει τον όλεθρο της Νινευή με τα άρματα της, τους Ιππείς και τους θησαυρούς της.

Στο Γ' κεφάλαιο, χαρακτηρίζει τη Νινευή σαν πόλη των αιμάτων, του ψεύδους, της μεγάλης αδικίας και πορνείας.

Ας δούμε, όμως, τι λέει για τους αμαρτωλούς ανθρώπους τέτοιας πόλης, και τι γι' αυτούς που είναι κοντά στον Κύριο:

"Χρηστός Κύριος τοις υπομένουσιν αυτόν εν ήμερα θλίψεως και γινώσκων τους ευλαβουμένους αυτόν και εν κατακλυσμοί πορείας συντέλειαν ποιήσεται τους επεγειρομένους, και τους εχθρούς αυτού διώξεται σκότος". Ναούμ, Α' 7 -8..

Δηλαδή ο Κύριος είναι ευεργετικός για εκείνους που μένουν κοντά Του στις ημέρες των θλίψεων τους

Γνωρίζει ο Κύριος και περιβάλλει με συμπάθεια εκείνους που Τον σέβονται.

Εναντίον όμως των αμαρτωλών, που αλαζονικά με κάθε είδους αμαρτία εγείρονται εναντίον Του, θα ορμήσει σαν κατακλυσμός για να τους εξαφανίσει τελείως. Θα καταδιώξει τους εχθρούς Του και θα τους κυριεύσει το σκοτάδι του θανάτου.

Ο πρ. Ναούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.

Ο Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων

Ήταν υπόδειγμα κάθε αρετής και ιδιαίτερα της αγαθοεργίας. Έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. στην πόλη Αμνεία της Παφλαγονίας, και τους γονείς του έλεγαν Γεώργιο και Άννα. Παντρεύτηκε την Θεοσεβώ και απόκτησε τρία παιδιά. Ένα γιο, τον Ιωάννη, και δύο κόρες, που την πρώτη έλεγαν Υπατία και τη δεύτερη Ευανθία. Ο Φιλάρετος ήταν γεωργός και από τα εισοδήματα του, πλουσιοπάροχα μοίραζε ελεημοσύνη στους φτωχούς.

Πεινασμένο έβρισκε; τον χόρταινε.

Γυμνό; τον έντυνε.

Χήρα και ορφανό; βοηθούσε και παρηγορούσε.

Αλλά ο Θεός επέτρεψε και ο Φιλάρετος κάποτε κατάντησε πολύ φτωχός. Όμως και σ' αυτή την κατάσταση ο άγιος του Θεού, έδειξε θαυμαστή καρτερία όπως ο Ιώβ, και συνέχισε να αγαθοεργή μέχρι υπερβολής. Και ο Θεός που είδε την ασυναγώνιστη πίστη του οικονόμησε με την πρόνοια Του, ώστε ο Κων/νος ο γιος της βασίλισσας Ειρήνης, να πάρει για γυναίκα του την εγγονή του αγίου Μαρία, επειδή ήταν πολύ ωραία στην ψυχή και στο σώμα. Τον δε Φιλάρετο, τον τίμησε με το αξίωμα του υπάτου. Έτσι έγινε κάτοχος πολλού πλούτου, που τον διαμοίραζε ακόμα πιο άφθονα στους φτωχούς. Όταν θα πέθαινε, κάλεσε τους συγγενείς του και είπε τα εξής:
"Παιδιά μου, μη ξεχνάτε ποτέ τη φιλοξενία, μη επιθυμείτε τα ξένα πράγματα, μη λείπετε ποτέ από τις ακολουθίες και λειτουργίες της Εκκλησίας, και γενικά όπως έζησα εγώ έτσι να ζείτε και εσείς".

Και αυτά αφού είπε, ξεψύχησε με τη φράση: "γενηθήτω το θέλημα σου".

Ο Άγιος Ανανίας ο Πέρσης

Καταγόταν από την πόλη Αρβήλ της Περσίας και ήταν ένας μεταξύ των Αγίων που δόξασαν το έδαφος της Περσίας με τις αρετές και τον ηρωισμό τους για την πίστη.

Συνελήφθη διότι προσπαθούσε να διαφωτίσει τους πατριώτες του στην αληθινή πίστη του Χριστού.

Βασανίστηκε σκληρά, αλλά δεν κάμφθηκε. Αντίθετα, παρέδωσε την τελευταία του πνοή, βλέποντας οράσεις ανδρών, περιβεβλημένων φωτεινούς στεφάνους, που τον καλούσαν στους τόπους της ανέκφραστης αγαλλίασης.

Ο Άγιος Θεόκλητος, Αρχιεπίσκοπος Λακεδαιμόνιας

Επονομάζεται και θαυματουργός.

Σώζεται εικόνα του σε εκκλησία της Μονεμβασίας, όπου από τα φθαρμένα στοιχεία δεν γίνεται γνωστή η εποχή του. Άλλες πηγές μας πληροφορούν ότι έζησε ασκητικότατο βίο, τον 9ο αιώνα και διακρίθηκε για την προσπάθειά του να εξυψώσει το ηθικό επίπεδο του ποιμνίου του.

Ήταν οπαδός του Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Ιγνατίου και πήρε μέρος στην κατά του Φωτίου συγκληθείσα Σύνοδο (869-870).

Θεωρείται τοπικός Άγιος της Λακεδαιμόνιας, η δε βιογραφία του συντάχθηκε από κάποιον ανώνυμο.

Ο Όσιος Αντώνιος ο Νέος

Για τον Όσιο αυτό αναφέρει ο Ευεργετινός, ότι έγινε μοναχός και ζούσε ζωή ασκητική. Για να ασκηθεί όμως περισσότερο, άφησε τον ησυχαστικό βίο και πήγε σε μια κοινοβιακή Μονή στην Κίο της Βιθυνίας και υποτάχθηκε στον ηγούμενο, δουλεύοντας τις πιο σκληρές δουλειές της Μονής.

Αφού έδειξε πολλή υπακοή και υπομονή και έγινε υπόδειγμα ασκητικής ταπεινοφροσύνης, απεβίωσε ειρηνικά.